GEWASSEN
‘Mama, worden oude mensen echt zo gewassen?’
Nadat de rust weer was wedergekeerd in het flinke huishouden van Jan Steen, werd er op de mooie zomeravonden alvast gespeculeerd over carnaval 2014. Nog weinig concrete plannen, maar op het terras voor de schuurdeur werd duidelijk dat het maken van een carwash voor velen een mooie uitdaging zou zijn. Onze verpleegsters Jacky en Ann zagen zo’n carwash al snel als de oplossing voor de enorme werkdruk waar zij dagelijks mee geconfronteerd worden in de zorg. Al die oudjes worden immers niet vanzelf gewassen. En zo was de toon voor het komende seizoen gauw gezet. Het carnavaleske tintje werd toegevoegd door de gewassen als maïs, bonen, wortels en tomaten niet buiten beschouwing te laten. Hoe we deze uitdossing konden verwerken in een thema was voor ‘latere zorg’, we konden aan de slag.
Er werd gekozen voor een andere opbouw van de wagen, waarbij de hoogte zich vooral aan het front van de wagen moest bevinden. De rollen van de carwash zouden ons aanzicht worden en de bouwcommissie zorgde voor een fantastische uitvoering, waarbij menig prototype de schuur heeft gepasseerd. Zep werd ingeschakeld voor de rollen foam in de traditionele carnavalskleuren, prachtig. Onze vraag is wel om ook appeltjesgroen de komende jaren toe te voegen aan het assortiment. ‘ZoGroen’ als de rol van dit jaar was, daar wordt menig groenliefhebber verdrietig van.
Ook de wagen wilde we dit jaar optimaal inzetten als onderdeel van onze act. Na de carwash werd de wasstraat doorgetrokken als een ware achtbaan van ‘wasactiviteiten’ voor onze oudjes. Zelfs ventilatoren werden uit de kippenstal van Ome Nico en tante Janny getrokken om een drooginstallatie voor onze hoogbejaarden te realiseren. Om te zorgen dat onze hoogbejaarden de wagen veilig zouden kunnen trotseren werd Lollebol Ed Claassen ingeschakeld voor de perfecte afgekeurde vloerplaten, die persoonlijk bij de schuur werden afgeleverd.
De creatie vorderde gestaag en ook in de weekenden zat de sfeer er prima in. Uiteraard legde burgemeester Harrie Tuerlings ook nog een keer aan en gaf pastoor Karel van Roosmalen ons in de bouwschuur hoogstpersoonlijk de zegen voor carnaval 2014. Na een ontspannend avondje lachen tijdens De Sterrenshow moest er nog even flink gas gegeven worden.
Op een doodgewone zondag konden we gelukkig een beroep doen op onze collega’s van ’t B(r)ouwersgilde (waar Opa overigens besloot al zoemerend een koffiepauze in te lassen), Krekwakwo en De Big Smiles om de plekwerkzaamheden niet stil te laten vallen. Onze voorraad was er namelijk compleet doorheen gejaagd. Na de laatste schilderweken kon alles weer geprepareerd worden voor de carnavalsdagen. Zo had ook vaste waarde Geert van De Wieper opnieuw menig uurtje vrijgemaakt voor het bekleden van de wagen. De kleurrijke vierkante meters vilt werden onder zijn hoede als zoete broodjes op de wagen geniet.
Vrijdagnacht werden de laatste stroken foam gestoken en de carwash was gereed om te draaien op volle toeren. Op zaterdagochtend werd het nog even spannend toen bleek dat ons onderstel aan de voorzijde wel erg laag aan de grond kwam en zich richting het opstelterrein vast reed op de verhoogde wegblokken in De Hemelrijken. Gelukkig schroomde Dennis niet om een traptrede te verwijderen en het paarse vakmanschap van Patje aan diggelen te slijpen. Aangekomen op de plaats van bestemming regelde Superhoever een compressor en werd er onder lachend toezicht van Prins Victor d’n Twidde een gele baan vilt aangesneden. Immers hadden we twee weken geleden tijdens zijn schuurbezoek nog tijd voor een prachtig door Ilona in elkaar gedraaide carnavalsquiz, waren we nu een uur voor aanvang van de optocht in volle sterkte bezig om onze creatie te preparen. Loon naar werken zou ’s avonds blijken, want na een mooie optocht mochten we de eerste plaats in ontvangst nemen.
Onder het toezicht van een stralend zonnetje werden we zondag weer hartelijk ontvangen door ‘Koekie’ en consorten. De koffie stond klaar en nieuw dit jaar was onze opbouwplaats op Het Marktplein. Een perfecte opbouwplek om moeiteloos De Narrenparade in te kunnen stromen. Ondanks het jammerlijke feit dat Renee na 5 geweldige jaren onlangs haar afscheid heeft gevierd in ons zorghuis, kunnen we gelukkig nog altijd bij de Bruijn terecht voor het nodige laagje schmink en een heerlijk broodje. Overigens was meneer van der Heijden afgelopen nacht gevallen en kon hij gelukkig door onze capabele zusters met menig pleister worden opgelapt. Ondertussen begon op Het Marktplein de wekelijkse bingo voor onze oudjes en wonnen we verassend genoeg opnieuw kaartjes voor een zorgeloze wasbeurt. Uiteraard is het niet bij deze ene wasbeurt gebleven, maar lieten we ons iedere straat weer verassen door de gewassen die uit de carwash sprongen voor een waar feestje op de Reuselse straten. Ook de kinderen langs de kant herkende in onze uitdossing hun oma en opa en vroegen zich hardop af of dit de realiteit van vandaag betrof. We sloten een mooie dag samen af in De Kei, waarbij we later die avond uit handen van prins Bart de tweede plaats in ontvangst mochten nemen achter de winnende creatie van ’t B(r)ouwersgilde.
Maandag werd onze elfde deelname aan de Hapertse Kempenoptocht een feit. We waren weer vroeg uit de veren om tijdig te arriveren op het industrieterrein. Jozef monteerde zijn camera om later nog eens in versnelde stand te kunnen nagenieten van de goede organisatie. Ook het biljartlaken werd nog even (heerlijk droog trouwens) gefikst, want de kiloknallers aan bonen, wortels en rode pepers had het weekend niet doorstaan. Ook mevrouw Teurlings werd bij Matrex Molds nogmaals een rollator geadviseerd, want met al die valpartijen hield ze geen zondagspak over. ‘Onze broeders’ leidden Rustoord De Treurwilg weer prima door de Hapertse straten. Het werd een mooie dag waarbij we om een uur of 6 weer heerlijk aan het nagenieten waren in ‘’t oude huis’ onder het genot van een warme bal. Met De Buurtbus nog even afgereisd naar Den Tref waar we een niet onverdienstelijke derde plaats in ontvangst mochten nemen.
Na een schitterende carnaval konden we ons weer gaan focussen op De Blaalse Lichtstoet. We besloten met de volledige creatie deel te nemen en het aantal tiewraps in vergelijking met de voorgaande jaren drastisch te verminderen. Dit bleek een gouden formule voor een gezellige maand in de schuur, met als gevolg een prachtige zaterdag bij onze buren van De Muggezifters. Nadat de wagen vlot werd opgbouwd, konden we genieten van een heerlijke barbecue en bouwden we een feestje in de opstelstraat onder leiding van De PartyfrieX. Dit resulteerde direct in de eerste polonaise door de Bladelse straten, geweldig! De schemering deed zijn intrede en het prachtige resultaat was er niet minder om. Ook liefhebber Rinus de Punder kwam zijn tweelingbroer achterop de wagen nog even moed in spreken voor de laatste rondjes. Het werd een mooie afsluiter waarbij het volgende citaat van Heinjo boekdelen sprak: ‘Hopelijk zijn we tweede, anders moet ik ’t bedankje ook nog aanpassen’.
Ondanks het verzetten van de klok, waren we zondag weer vroeg in touw. We konden al veel lichtslang ter plaatse verwijderen en na een bakkie koffie met heerlijk ontbijt verzorgd door Pius konden we weer op volle kracht terug naar Reusel. De wagen werd grotendeels afgebroken en het seizoen zat er weer op.
Ter afsluiting volgde een weekje later het Mouwersfeest in New Kids stijl, waarbij ook Linda, alias Deborah, helemaal uit haar plaat kon gaan. Verschillende foto’s van De Feestbooth zorgden voor de leuke herinneringen. De collage hiervan heeft inmiddels een plekje gekregen boven onze wasbak in de schuur. Rest ons de vraag: ‘wat gaat 2015 brengen?’