DE PERFECTIE SCHEIDING
‘Scheiding resulteert in lachende gezichten.’
Tijdens de zwoele zomeravonden kwam langzaam het carnavalsgevoel weer bovendrijven. Nadat we het gespreksonderwerp carnaval een paar maanden hadden geparkeerd, kroop ons bloed toch weer waar het niet gaan kan. De eerste avonden in de schuur werden georganiseerd en ons trouwe krijtbord werd weer fanatiek vol gekalkt met pakkende teksten.
Vorig jaar hadden we gemerkt dat de actuele wasstraat veel gespreksstof deed opwaaien, en dat wilden we dit seizoen natuurlijk graag voortzetten. Alle actuele thema’s van 2014 passeerden de revue, maar een carnavaleske draai eraan geven bleek in veel gevallen lastig. Gelukkig bleef Dennis het forum en de thema-app ‘volgooien’ met dubbelzinnige spreuken, waardoor ieders hersenpan actief bleef.
In augustus werd ook de term scheiding eens nader onder de loep genomen. De afvalscheiding deed ons al snel denken aan de vuilniswagen van De Bierfusten, dus dit verdiende geen schoonheidsprijs. (Wellicht volgend jaar, als blijkt dat de nieuwe manier van afval scheiden in onze gemeente (g)een geweldig succes blijkt.) Al gauw ging onze gedachte verder richting de scheiding tussen man en vrouw. Hoewel gelukkig nog geen enkel lid met dit bijltje heeft gehakt, resulteerde het wel direct in 4 huwelijksaanzoeken tijdens dit bouwseizoen. Zo zie je maar wat een goed idee allemaal met zich mee kan brengen. Via deze weg wensen wij onze stelletjes een mooie toekomst samen. De feestdata staan uiteraard al gemarkeerd in onze agenda.
Terug naar de kern van het verhaal. Alle beelddenkers zagen direct mogelijkheden om deze man- en vrouwtypetjes op de weg te zetten. Voeg de roze kappers toe die zorgen voor een mooie scheiding om de koppels te herenigen en het verhaal is compleet. Twan reed ondertussen het onderstel al binnen, Hein verzorgde de tekening en Dennis maakte alle apparatuur startklaar. En zo konden we tijdens Reusel Kermis mooi observeren waar het vooral fout gaat tussen de mannen en vrouwen. Onze conclusie zal weinig wenkbrauwen doen fronzen: poetsen, drank en de kinderen! De loopgroepcommissie had voldoende inspiratie voor een herkenbaar spel.
De bouwcommissie had de plannen klaar voor een indrukwekkende voorkant met een gevel die letterlijk open zou splijten. Het bleek een secuur werkje waarvoor Twan menig keer terug moest aan de tekentafel. Gelukkig kon dit te allen tijde onder werktijd, waardoor er ’s avonds in de schuur geen minuut verloren ging. Als surprise kwamen in november Bas en Niels uit de hoge hoed tijdens het jaarlijkse ‘Narrenkrakersfestival’. Dit resulteerde in een geweldig feest, wat bijdroeg aan een extra dosis motivatie om tijdens de carnavalsdagen goed voor de dag te komen.
De wintermaanden deden hun intrede en met Sinterklaas kon de voorgevel op de wagen in gebruik worden genomen. Een mooi cadeautje voor onze plekkers, want zij stonden ondertussen ook te popelen. Traditiegetrouw volgde er tot carnaval vele gezellige weekenden en stond iedereen zijn/haar mannetje. Ook organiseerde Ilona traditiegetrouw de carnavalsquiz, waarop alle leden zich konden stukbijten. De oudgedienden onder ons moesten vol aan de bak om de kennis van menig vrouwelijke smartphone voor te blijven.
Een ontspannen week voor de carnaval waarbij o.a. Jacky en Ann zorgde voor de spreekwoordelijke ‘puntjes op de i.’ Vrijdagavond tussen het laden door kwam de frietwagen om de diehards te voorzien van een gezonde dosis vette energie, waarvoor dank.
Zaterdagochtend voor de 14e keer in onze geschiedenis naar Casteren. Bij familie Vrijsen werd de wagen opgebouwd met hierbij groen in de hoofdrol. Speciaal voor de voorzitter dit jaar een verreiker in zijn lievelingskleur en opa liet zijn voetsporen achter door een blik 6018 over de klinkers te smeren. Vanwege het enthousiasme van de voorzitter kon de verreiker hem niet bijbenen en begon deze aan alle kanten met olie te gooien. Stefanus verruilde de groene dwerg voor een reus van een Magni. Dit bleek een wissel waar Louis van Gaal tot op de dag van vandaag jaloers op is. Een mooie optocht waarbij we later die dag een eerste prijs in ontvangst mochten nemen.
Zondag de thuiswedstrijd in hartje Reusel. Bij De Bruijn mochten we weer genieten van een overheerlijk worstenbroodje en een zachte sofa. De naaimoeders verzorgden weer vol passie de aankleding en ‘de schmienk’. Met een heerlijk zonnetje in de rug verliep alles voorspoedig. Jozef en consorten hadden weer nachtwerk verricht om ook de kapper achterop de wagen flink te laten zwieren. Dit bleef overigens niet onopgemerkt, onze wagenbegeleiders hadden hun handen vol aan de op hol geslagen droogkap. Als klap op de vuurpijl vermaakten we het massaal toegestroomde publiek voor de kroegen. Snel terug naar de schuur, waarvoor de laatste keer in de historie van De Mouwers stamp op het menu stond. De spanning steeg in De Kei en het werd even muisstil. Ook aan de pokerfaces op het podium konden we helaas niets afleiden. Toen bleek dat we de hoofdprijs hadden ging het dak eraf samen Adjudant Bas en Prins Niels.
Maandag in alle vroegte naar Hapert en volgens plan opbouwen bij De Saris. De eerste voortekenen werden voelbaar toen we op het industrieterrein al menig collega’s moesten laten passeren. Bij aanvang van de optocht bleek het onderstel dan ook echt geen kant meer op te willen. Pas toen er een John Deere voor het onderstel kwam te staan was de maat vol. Een echte vent rijdt immers in een Fendt, en met o.a. hulp van De Tapjes en Krekwakwo kwam het onderstel weer opgang. De optocht verliep verder voorspoedig en het inkorten van de route was naar ons idee een succes. Bij terugkomst in Reusel werd ons een verrukkelijke portie bami/nasi met saté of babi pangang voorgeschoteld. In Den Tref bleek langzaam maar zeker de zege binnen handbereik. Bij de verlossende woorden kwam er veel emotie los en het werd een feest om nooit te vergeten.
In de maand na carnaval werd gezellig nagekaart onder het genot van een goudgele versnapering. Tussendoor werden de tiewraps gestoken en de lichtslang gemonteerd. En zo stonden wij voor we het wisten 14 maart weer in Bladel voor De Lichtstoet. We werden verwend met een heerlijke barbecue, en de sfeer zat er meteen goed in. Ondanks een straf windje verliep de optocht vlot en kon het publiek onze creatie voor de laatste maal aanschouwen. De optocht kende een hoog niveau en met een tweede plek mogen we zeker tevreden zijn. Een mooi feestje in De Ambiani, waarbij Eersel zorgde voor het sfeer verhogende confettigehalte.
Zondagmorgen verzamelden we weer op tijd in de schuur om alles af te kunnen breken. Fijn dat ook verschillende dames de wekker hadden gezet, om zodoende al vele meters lichtslang in Bladel te demonteren. Pius verzorgde op de markt voor onze ‘flikkers’ de laatste hete worsten van dit seizoen, die vol genoegen door ons naar binnen werden geschoven. Ook ome Nico (volgend seizoen opa Niek) had een dag vrijaf genomen om ons te ondersteunen bij het afbreken. Een intensief weekend, waarbij we er als club voor gezorgd hebben dat in de namiddag de wagen enkel in het ijzer weer naar binnen kon. Super!
We kunnen terugkijken op een grandioos seizoen vol verassingen. Wij sluiten af met de legendarische woorden van Gijs dit seizoen: ‘De ballen en tot 2016!